28 Nisan 2010 Çarşamba
Uzun zamandır içimi yiyen farklılığı anlattım ona.evlenmeye karar vermiştik.5-6 ay sonra evlenecektik.ilk anlattığımda çok şaşırdı.o gün konuştuk.ertesi gün tekrar konuştuk.dediki yaşayalım ve görelim.tereddutleri var hala biliyorum hissediyorum.suçlu psikolojisine girdim.ilgisinden çok bişey kaybetmedi ama düşünüyor biliyorum.normal aslında tereddütlere düşmesi diyorum içimden.sevgimiz bunun altından kalkabilecek kadar güçlüdür umarım.onu çok seviyorum.ve beni çok sevdiğini de biliyorum.bu kadar çok sevmese vazgeçerdi, kurtarmaya çalışmazdı.hayatım boyunca hiç bu kadar düşünceli nazik tatlı iyi akıllı vicdanlı üstelik çok çok çok güzel olan birini sevebilecek miyim bilmiyorum.çok korkuyorum.kaybetmekten ondan uzaklaşmaktan korkuyorum.bi keresinde bi rüya görmüştüm.rüyamda onu bulamıyodum.taşınmıştı burdan.telefonlarıma çıkmıyordu nerede olduğunu bilmiyodum.düşünüyodum içimden ona nasıl ulaşabilirim tekrar nasıl dokunabilirim içimde düştüğüm boşluktan kuyudan kendimi nasıl kurtarabilirim.çaresizdim.şimdi aynı çaresizlikle bekliyorum.gitmesin.lütfen gitmesin.benden vazgeçmesin.ona yine hayran hayran bakabileyim,dokunabileyim içim titresin dokunurken.derin derin içime çekebileyim.okşayabileyim.sarılsana bana dediğimde sımsıkı sarılsın yine.kapkaranlık içim.korkuyorum.evet biliyorum yine toparlanırım yine çiçekler açaar yine bahar gelir bir süre sonra.ama istemiyorum başkasını istemiyorum onsuz hiç bi anım geçsin istemiyorum.