1 Temmuz 2009 Çarşamba

bu aralar bi garibim.bazen kendimi çok değişmiş gibi hissediyorum.üstümde bi kabuk varmış da sanki atmışım gibi.yenilenmeye açıldım.eskiden daha tutucuydum bi çok konuda.hayat anladımki karşımıza birilerini bize bişeyler öğretmesi için gönderiyor.belki bilgi mutluluktur da.yani onca zaman aradığım anahtar odur...

Onu içim titreyerek seviyorum hala...ömrüm boyunca da sevmemi kainat sağlasa keşke.sonsuza kadar beni sevse ben de onu...

posted by bir delinin düşündükleri @ 14:45 Comments: 0