daha önce hiç böyle hissetmemiştim.hani dişi ağrır ya insanın ya da başı.vucudun ağrıyan yerini kesip atsan ya da ne bilim kaşınır ya bacağın oysan o kaşınan yeri sanki rahatlayacak gibi hissedersin.öyle bi şey.onu beklerken görmek isterken göremezken hissettiğim.diyorumki içimden ulan 1 hafta göremeyince böyle oluyosam ben oturup hüngür hüngür ağlayabiliyosam bırakıp gittiğinde nolucam.koparıp atsam mı kalbimi, sokup avcumu göğsümden içeri.ya da öyle bişey yapsam ki daha fazla acıtmadan kurtulsam eğer gidecekse bir gün.koparıp atsam kafamı yerinden o zaman.ya da onu düşünen hücrelerini belirleyip zihnimin bi kaşık sokup alsam ya kafamın içinden.bigün giderse diye hani.o korkudan...insan başına gelicek felaketlerden kendini böyle mi korur ki. ama ya gitmezse...bi de gitmezse...işte tüm hissettiğim bu...

posted by bir delinin düşündükleri @ 16:24 Comments: 0