bu aralar mutluluktan mı çaresizlikten mi bilmiyorum ama yazamıyorum.mutluyum evet.çok çok.üstelik bu sefer sanki daha uzun sürecek bir mutluluk bu.belki herşey yolunda giderde korktuğum şeyler olmazsa o evleneceğim insan bile olabilir.gözümü kapadığımda gülüşünü görüyorum kocaman, içim ısınıyor.sonra korkuyorum kaybetmekten.her seferinde.

farklı olmak bazen hayatta karşınıza çıkacak en iyi, en güzeli bile elinizden alabilme yetisine sahip.buna karşılık vazgeçemeyeceğiniz, vazgeçmeyi düşünmeyi bile aklınıza getirmeyeceğiniz birşeyse çaresizsinizdir çok.hem bu kadar mutlu olup hem çaresiz olmak...bu rüya içinde umutsuzluk da olan pembe bir rüya.tek dileğimse sönmemesi hiç.

yanisi şimdiye kadar o doğru insanla neden karşılaşamıyorum ben diye üzülürken birdenbire ona en yakın insanla karşılaştım şimdi de onla sonsuza kadar birlikte neden olamıyorum diye üzülüyorum...her daim bişeyler var yani gölge yapan.sonsuz mutluluk yok, sorunsuz, tasasız.onu çok seviyorum.kimseyi sevmediğim kadar çok.bigün gideceği düşüncesi kırıyor kalbimi...

posted by bir delinin düşündükleri @ 13:49 Comments: 3