13 Şubat 2008 Çarşamba

my dear diary;
i know i must write turkish because i dont know very well English.but i want to write this language.today i think about myself.what can i do about my bad karma.

sevgili günlük çok uğraştım ama ifade edemedim kendimi ingilizce.en iyisi en yakın zamanda ingilizce kursuna da gitmek.Dur şu kursu bitirimde sonra da ona giderim.neyse işin özü şu cicim.bugun oğrendimki ortalıgı yine dallasa çevirmişim.allahtan film erken koptu esas oglan yönünü belli etti de iyice karışmadı herşey.Sevindim nerdeyse olmadığına.Allahım öyle şeyler duydumki.bu ne acayip iş yarappim ya.nerde bir acayip durum dayanamıyorum anladım ben, balıklama atlıyorum..


bu arada günlükçüm

yarın sevgililer günü.şubatın da 2. haftasının perşembesi.deli raporumda olduguna göre.gece yatarken bir elma soymaz mıyım yarısını yemezmiyim kabukları ve yarısını ve aynayı poşete koyup yastığımın altına koymaz mıyım.Bakalım kısmetimiz rüyamıza girecek mi?

O değilde...Yaş oldu olacak 24.Lakin ben kendimi acayip yaşlı hissediyorum.Sanki genç bir bayan değilim de orta yaşlıyım.Yıllar geçiyor.Birşeylere geç kalmamam gerektiğinin de farkındayım ama napim ya napim.yok işte yok.Olmadı anneyi babayı ikna edip amerikada çocuk yapıp gelmek lazım.Bi tane de John bulup damat diye avutsam benimkileri.Gerçi karşı çıkarlar din yüzünden belki ama yaş ilerledikçe onların da çıtaları düşer nasılsa napalım.

Oyle işte.Bugun anladım ki...Ben bir dedikodu kazanın içinde yaşıyorum.Çarka dahil olmak ve günahın dibine vurmakla dışardan izlemek arasında gidip geliyorum.Allahım nelerimi biliyodur kesin bunlar ya.Ben biliyosam bu kadar şey onları düşünemiyorum.Neyse...Çok da mühim biri değilim.Bilseler ne bilmeseler ne bunu da dert edinmeyeyim.

Ogleleyin benim gibi yalnız olan kız arkadaşımla "inşallah yarın 2 metre kar yağarda sevgililer dışarı çıkamazlar" diye beddua ettik.Sanırsam gökten kemik yağacak çünkü acayip kar var.Belki 2 metre olmaz ama baya tutar ehehe...